بازگشت

می‌دونم که کسی به اینجا سر نمی‌زنه

خودم هم سالها بود که نیومده بودم

مثل یک کلبه خاک گرفته است اینجا

کلبه‌ای که کلی خاطره را تو خودش نگه داشته

نمیدونم چی بگم، همون موقع که مینوشتم هم چندتایی مخاطب بیشتر نداشت اینجا

از اونا هم دیگه کسی نمونده

حالا می‌تونم بیام اینجا فریاد بزنم

صدام بپیچه، خدا رو صدا بزنم

و گریه کنم برای روزهای از دست رفته

کاش یکی اینجا بود که صدامو بشنوه